Gibiyim

Ruhumda kayboldu zaman.
Dünya'da esir gibiyim.
Mevla’m versin daim aman.
Vuslatı özler gibiyim.

Annem

Oğlum deyiverip yüzümü okşasan.
Sana sarılıp hasret gidersem annem.
Kırsam da seni, affedip kucaklasan.
Dalıp ta geçmişe öpsem seni annem.

Yedi sene

Bir başıma geçirdim bunca günü.
Derdimi anlatamadım kimseye.
Nasıl unutayım ki giden dünü.
Neler sığdı koca yedi seneye.

Ey Nefsim! II

Ey nefs ne ihanetler ettin bana!
Bakıver, geçmişimi benden çaldın.
Hangi birini anlatayım sana?
Bak yiten zamana, ömrümden çaldın!

Yağmur II

Yağmur yıka günahlarımı götür.
Arındır beni geçmiş günahlardan.
Hayat ver ki toprağa, doğsun natür.
Canlılık gelsin ruhuma doğadan.

Ömrüm

Dur durak bilmeden yorulur beden.
Acılara tesbih çekiyor ömrüm.
Dökülür kelimeler hep bed sözden.
Dayanılmaz oldu böylesi cürüm.

Narin Bedenler

Bir evlat düşünün daha sekiz yaşında.
Yaşıyor katiliyle beraber, bilmeden.
Geziyor katilleri hep en yakınında.
Toprağa girdi gencecik narin bedenler.

Tutmadı Elimden

Gölgem bile terk edipte gitti yanımdan.
Yalnızlığımda kimse tutmadı elimden.
Düşmanlıkta gördüm yine kendi kanımdan.
Cümle yakınlarımda tutmadı elimden.

Ben Öldüm Anne!

Toprağa girmeden, yanına geldim.
Senden sonra ben her gün öldüm anne.
Bu çilekeş yalan dünyadan bezdim.
Biliyor musun? Ben öldüm anne!

Eylül

Eylül, sadece bir ay değil bana.
Vuslatı mahşere kalmış hikâye.
Mart dersen her daim dert yükler cana.
Yarım kalmış apayrı bir hikâye.