Evet dostlar bugün benim sağlık sektöründe çalışmaya başlayışımın yıl dönümü. 20 yılımı hizmette doldurmanın mutluluğunu ve yorgunluğunu yaşıyorum. 20 yılda çok şey değişti her şeyden önce biz değiştik, ben değiştim, eski halimden eser kalmadı. Tutumlarımız değişti, davranışlar değişti insanlık değişti, yöneticiler değişti, yapılan işler bile değişti. Hani derler ya “Değişmeyen sadece değişimin kendisi.” İşte tam da öyle oldu.
Aynı zamanda bugün benim yazmaya başladığım ilk günüm o yüzden şimdiden sürçü lisan edersek affola.
Mesleğe ilk başladığımda kendime bir söz vermiştim bu kapıdan içeri giren her vatandaşın işini çözeceğim dedim. Kendimi onların yerine koydum kendi anne babamı onların yerine koydum ben burada bunların işini çözersem benim annem babam da gittikleri yerde işi çözülür diye düşündüm hamdolsun Allah'a ki verdiğim sözü tuttum.
Bana müracaat eden her vatandaşın işini çözerek uğurladım, zamanla çalıştığım pozisyonlar değişti temizlikçi olarak başladım bu sektördeki çalışma hayatına, çok şeyler sığdırdım, şimdi kimisi temizlikçilikten de mutlu mu oldun diye sorabilir evet kimisi bundan gocunabilir kimisi bundan erinebilir ama ben gocunmuyorum ben gurur duyuyorum çünkü yaptığım her işten bir şey öğrendim yeni bir bilgi edindim.
Hayata hep olumlu düşünerek baktım çalışmış olduğum yerlerde bana buralarda ihtiyaç var diyerek düşündüm ve ona göre çalıştım. Ben buradaysam vardır bunun bir hikmeti diyerek devam ettim.
Çalışmaya başladığım yıllarda sigorta geçmişi 400 gün civarı olan biriydim ve ben 7.000 gün sigorta prim günü sayısını nasıl dolduracağım ne zaman dolacak bu primler diye düşünüyordum o zamanlar. Ama gelinen noktada şu an prim gün sayısı 7.500 günü geçmiş biri olarak buradayım.
Bu sektörde temizlikçi olarak başladım demiştim yukarıda daha sonra hasta kayıt ve yönlendirme, daha sonra veri giriş, sonrasında bilgisayar bakım onarım tamir personeli oldum. Sonrasında birim sorumlusu oldum yönetici pozisyonuna yükseldim. Yine de kimseye tepeden bakmadık. Dünümüzü unutmadık, geldiğimiz yeri unutmadık ve yarın gideceğimiz yeri hiç ama hiç aklımızdan çıkarmadık.
Ünvanlarımızı değiştirdik çalıştığımız yerleri değiştirdik ancak ilk gün verdiğimiz sözü asla değiştirmedik bize işi düşen hiçbir kimseyi boş çevirmedik olması gerekeni layığıyla yaptık.
Devletin malı deniz yemeyen domuz demetik, devletin malını kendi malımızdan üstün tuttuk. Koruduk ve korumaya çalıştık. Belki de başaramadık orası Allah'a kalmış artık, elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalıştık. Yapabileceğimi en üst seviyede tutarak yaptım. Bazen yapmayı istersin ama yaptıramazlar. Karşına yaptırmayan insanlar çıkar bunları da yaşadık.
Zarar göreceğimizi bilsek dahi doğruları söylemekten çekinmedik. Dik durduk eğilmedik çünkü biz sadece Allah'ın huzurunda eğiliriz.
Yeri geldi asi olduk yeri geldi mazlum olduk ama hakkımızı aramasını da bildik.
Hak arama mücadelesine böyle başladık ve günler geçti kendim için bireysel yürüttüğüm emek mücadelesinde arkadaşlarımdan gelen talep üzerine sendikacılığa başladık.
Kendimizi anlattık durumumuzu ortaya koyduk yapılması gerekenleri analiz ettik, anlattık insanları ikna etmeye çalıştık ettik veya edemedik ama ortaya bir şey koyduk; hani demiştim ya dik durduk eğilmedik.
Çünkü bizim kişiliğimizde eğilmek yoktur, çünkü bizim kişiliğimizde doğru tektir.
Bizi bilen bilir, bilmeyen de kendi gibi bilir!
20 yıl dile kolay 20 yıldır sağlık sektöründe neler gördük neler yaşadık unutamadıklarımız veya hiç unutmayacaklarımız bir gün bunları kitaplaştırmayı bile düşünüyorum.
Bugüne gelmemizde emeği geçen İstanbul Sağlık Müdürlüğünden mesai arkadaşlarım İbrahim abimi, ilk şefim Ayşe ablamı, Nazife ablamı, Nilgün ablamı kendisi kardeşten öte can dostum Hüseyin’i ve Hulusi abimi unutamam en çok da Makbule ablamı unutamam her yaptığım hataya daha öğreneceksin sıkma canını diyerek hatalarımı görmezden gelen kişi kendisi devlet adabını devlet hitabetini öğrendiğim kişi kendisi yazışma dilini öğrendiğim kişi kendisi Allahtan ona sağlık sıhhat afiyet dilerim. Allah'tan benim hatalarıma gösterdiği müsamahayı onun hatalarına göstermesini dilerim.
Sağlık sektöründe çalışmama sebep olan Dr.Celal'i unutamam. Çalışma hayatımda bana destek olan her vakit yaptığım her işin arkasında duran senin yanlışın olmaz sen yapmış isen doğru yaparsın diyen Dr.R.Murat’ı da unutmam, Bana ilk yazılı referans mektubunu veren Dr.Hakan'ı unutmam, Üniversiteyi bitir senin müdür yapacağım diyen Dr.İsmail’i, Dr.Maksut’u, Dr.Metin’i, Dr.Murat’ı, Dr.Aşkın’ı, Dr.Oğuz’u ve Dr.Ahmet’i de unutmam. Hayatıma ilkleri ile dokunanları unutmam imkansızdır çünkü bizim için vefa sadece bir semt adı değildir!
Hiç kuşkusuz unuttuklarım da vardır. Unutup asla hatırlamak istemediğim kişiler de olacaktır.
Devam edecek…