Memur

Masa başı işi sever.
İster yanına bir yaver.
Amirini yapar mihver.
Adına memur diyorlar.

Ağladım

Ata, ana yok bu fani dünyada.
Kendimi yalnız bulup ta ağladım.
Kendimi kimsesiz görüp bu handa.
Özlem ve de hasret ile çağladım.

Anlat gönül

Gönül hüzne bulanmış da yas tutar.
Ben artık susayım da anlat gönül.
Mutluluk ekti bizi, etti rötar.
Ben artık susayım da anlat gönül.

Küstüm

Hazan vurdu tüm yapraklarım soldu.
Bu hayata küstürenlere küstüm.
Kör talih alın yazım böyle oldu.
Benim dünyamı yıkanlara küstüm.

Çaykara

Onca âlim yatağı, irfan yurdu.
Kuşların bir başka öter. Çaykara!
Hasretin gönlümde bir saray kurdu.
Yaylaların bir başkadır. Çaykara!