Ben Öldüm Anne!

Toprağa girmeden, yanına geldim.
Senden sonra ben her gün öldüm anne.
Bu çilekeş yalan dünyadan bezdim.
Biliyor musun? Ben öldüm anne!

Eylül

Eylül, sadece bir ay değil bana.
Vuslatı mahşere kalmış hikâye.
Mart dersen her daim dert yükler cana.
Yarım kalmış apayrı bir hikâye.

Kefenim

Düşümde giydim kefenimi bir an.
Kefeni giyip ölümü beklerim.
Amellerim değil ki tam, hiçbir an.
Cahilce her daim ölüm isterim.

Yalancılar

Yüzüne gülüp çakallık yaparlar.
Bir de var gerçek sanıp inananlar!
Çevremizde çokça bulunur bunlar.
Riyakâr iki yüzlü yalancılar!

Zağar

Düşünceler içinde yoğrulurum.
Yaz gününde, dünyama hep kar yağar.
Kaldım her iki dünyadan da mahrum.
Kalamadım hakkın yolunda zağar.