Ömrüm

Dur durak bilmeden yorulur beden.
Acılara tesbih çekiyor ömrüm.
Dökülür kelimeler hep bed sözden.
Dayanılmaz oldu böylesi cürüm.

Narin Bedenler

Bir evlat düşünün daha sekiz yaşında.
Yaşıyor katiliyle beraber, bilmeden.
Geziyor katilleri hep en yakınında.
Toprağa girdi gencecik narin bedenler.

Tutmadı Elimden

Gölgem bile terk edipte gitti yanımdan.
Yalnızlığımda kimse tutmadı elimden.
Düşmanlıkta gördüm yine kendi kanımdan.
Cümle yakınlarımda tutmadı elimden.

Ben Öldüm Anne!

Toprağa girmeden, yanına geldim.
Senden sonra ben her gün öldüm anne.
Bu çilekeş yalan dünyadan bezdim.
Biliyor musun? Ben öldüm anne!

Eylül

Eylül, sadece bir ay değil bana.
Vuslatı mahşere kalmış hikâye.
Mart dersen her daim dert yükler cana.
Yarım kalmış apayrı bir hikâye.