BURASI SANDUK TAŞİ
BİZUM YAYLANUN BAŞİ
YAYLAYİ ÖZLEYENLER
BAKSUN DÖKSÜN GÒZYAŞİ
Hanife Ayaloğlu ablamın 13 Temmuz 2017 de facebook sayfasında paylaştığı bir dörtlük, ona yapılan yorumlar ve memlekette olan hemşehrilerimin paylaştığı memleket resimleri üzerine bende oluşan memleket hasreti ve Hanife abla ile olan söyleşimiz üzerine gelişmiştir.
Bakarım resimlere dökerum göz yaşı,
Eskiden çok yemişdik orda haşil denen aşı.
Boğazdan aşağı inince gelir sofra taşı.
Azıklar serilsin ortaya herkes yesin aşı.
Gelemez isekte oralara kalbimizdedir her an,
Yoktur çaremiz hayat kavgamız sürer her an.
Kaderimiz olsa gerek, Göz yaşı dökeriz her an,
Baktığınız her yerde, varın bizide anın, bir an.
Resimleri gördükçe yaşlar aktı, sözler döküldü,
Haddim değil ama sen gibi ustaya söz büküldü.
Günlerdir resimlere baktıkça yaşım döküldü,
Nasip bugüneymiş dudaktan söz döküldü.
Yetimlerin kaderidir bu dünya da ağlamak.
Yetimlik değildir anne baba yokluğunda ağlamak.
Bu sene mahrum kaldım oralardan kaderim ağlamak.
Nasip olur da gider mi? Bir gün bu ağlamak.
Kimi hastadır gelemez, hemi kimi de usta.
Kimi gelemez ise da özlemidir kelamda.
Kiymet vermek değildir, sadece gidipte gelmek yazda.
Kıymet yaşamaktır anılarda, yaşatmaktır hafızada
Şimdi yoktur eski yaylacılıklar, Kaynağı olsa da acı.
Sevgi vardı. Saygı vardı. Bazlamanın altın da saçı.
Eski yaylacılık anılar da, şimdi bizde kaldı acı.
Gördüğüm herşeye yazasım var. Kalbimde var büyük acı.
Yazmak için ilham gerek, yanmak gerek.
Laf lafı kovaladı yazmak gerek.
Söz sırası gelince kalemlere kağıt gerek.
Sözler dökülür dudaktan kırmışsak af gerek.
Güzel deyip geçmemek gerek,
Azda olsa bir kelam eklemek gerek.
Nerde o eski barakaflar, bize onlar gerek.
Hepsi güzel günlerdi. Artık anmak gerek.
Her gün saat altı da düşerim yollara.
Hayalimde sürerim nahırı her gün bir tarafa.
Beklerim Kucukbeyi acep bugün ne tarafa.
Tarih olsalar da dünyadan, yaşasınlar anılar da.
Ner de yoktur ki, o dağlarda şehit mezarı.
Eksik olmuyor şehitler, bu topraklar vatan olalı.
Tüm şehitlerin belli olmasa da mezarı,
Yaşatmalı, Her an anılar da da onları
Herkes ister bir gün köyüne dönmek.
Kader de varmıdır acep, köye dönmek.
Nasip olmasa da bir gün canlı dönmek.
Hayali mizdir, elbet bir gün oraya dönmek.
Dileğimizdir allahtan. Hayırlı ömür versin.
Öncelik kimdedir belli olmaz. Sen ne dersin?
Amaçdı anıları yasamak. Bu işe niye girersin.
Yeri gelmişken helâlleşmeye ne dersin.
Yazan: Murat Mutlu KAZANCI
13-14 Temmuz 2017 Perşembe-Cuma / İSTANBUL - İETT Seyahat Halinde
BİZUM YAYLANUN BAŞİ
YAYLAYİ ÖZLEYENLER
BAKSUN DÖKSÜN GÒZYAŞİ
Hanife Ayaloğlu ablamın 13 Temmuz 2017 de facebook sayfasında paylaştığı bir dörtlük, ona yapılan yorumlar ve memlekette olan hemşehrilerimin paylaştığı memleket resimleri üzerine bende oluşan memleket hasreti ve Hanife abla ile olan söyleşimiz üzerine gelişmiştir.
Bakarım resimlere dökerum göz yaşı,
Eskiden çok yemişdik orda haşil denen aşı.
Boğazdan aşağı inince gelir sofra taşı.
Azıklar serilsin ortaya herkes yesin aşı.
Gelemez isekte oralara kalbimizdedir her an,
Yoktur çaremiz hayat kavgamız sürer her an.
Kaderimiz olsa gerek, Göz yaşı dökeriz her an,
Baktığınız her yerde, varın bizide anın, bir an.
Resimleri gördükçe yaşlar aktı, sözler döküldü,
Haddim değil ama sen gibi ustaya söz büküldü.
Günlerdir resimlere baktıkça yaşım döküldü,
Nasip bugüneymiş dudaktan söz döküldü.
Yetimlerin kaderidir bu dünya da ağlamak.
Yetimlik değildir anne baba yokluğunda ağlamak.
Bu sene mahrum kaldım oralardan kaderim ağlamak.
Nasip olur da gider mi? Bir gün bu ağlamak.
Kimi hastadır gelemez, hemi kimi de usta.
Kimi gelemez ise da özlemidir kelamda.
Kiymet vermek değildir, sadece gidipte gelmek yazda.
Kıymet yaşamaktır anılarda, yaşatmaktır hafızada
Şimdi yoktur eski yaylacılıklar, Kaynağı olsa da acı.
Sevgi vardı. Saygı vardı. Bazlamanın altın da saçı.
Eski yaylacılık anılar da, şimdi bizde kaldı acı.
Gördüğüm herşeye yazasım var. Kalbimde var büyük acı.
Yazmak için ilham gerek, yanmak gerek.
Laf lafı kovaladı yazmak gerek.
Söz sırası gelince kalemlere kağıt gerek.
Sözler dökülür dudaktan kırmışsak af gerek.
Güzel deyip geçmemek gerek,
Azda olsa bir kelam eklemek gerek.
Nerde o eski barakaflar, bize onlar gerek.
Hepsi güzel günlerdi. Artık anmak gerek.
Her gün saat altı da düşerim yollara.
Hayalimde sürerim nahırı her gün bir tarafa.
Beklerim Kucukbeyi acep bugün ne tarafa.
Tarih olsalar da dünyadan, yaşasınlar anılar da.
Ner de yoktur ki, o dağlarda şehit mezarı.
Eksik olmuyor şehitler, bu topraklar vatan olalı.
Tüm şehitlerin belli olmasa da mezarı,
Yaşatmalı, Her an anılar da da onları
Herkes ister bir gün köyüne dönmek.
Kader de varmıdır acep, köye dönmek.
Nasip olmasa da bir gün canlı dönmek.
Hayali mizdir, elbet bir gün oraya dönmek.
Dileğimizdir allahtan. Hayırlı ömür versin.
Öncelik kimdedir belli olmaz. Sen ne dersin?
Amaçdı anıları yasamak. Bu işe niye girersin.
Yeri gelmişken helâlleşmeye ne dersin.
Yazan: Murat Mutlu KAZANCI
13-14 Temmuz 2017 Perşembe-Cuma / İSTANBUL - İETT Seyahat Halinde