Regaip Duası

Geldi yine benim dediğin ay, Recep
Saklı kendinde mübarek gece, Regaip
Eşrefi mahlûkat özünden sapmış, kayıp
Bizleri sana yönelenlerden kıl. Allah'ım!

Yakarış

Dizimi kırdım el açıp geldim huzuruna
Münâcâtım bu dünyada yalnızca sana
Kula kul olmak yoktur. Yaraşmaz bana
Dileğimi sen ver yalnızca dünyada bana

Kar Tanesi

İner her biri salına salına yeryüzüne,
İnerken değer insanların eline, yüzüne,
Sahiptir her biri kendine has bir yüze,
Düşer düşmez suya dönüşür kar tanesi.

Sazla Söz Arasında

İnce bir çizgidir. Yazılmış kader denen hayat.
Bizlere oynamak düştü. Hayatla ölüm arasında,
Doğumla başlar. Ölümle son bulur bu hayat.
Yaşamaktır borcumuz. Yazılmışsa alın yazısında,

Sitem

Gecemi zehrediyor. İçime düşen kuşku
Sırra kadem bastı. Dostlarım birer birer
Hayaller dolaşır beynimde, gözlerimde uyku
Sevdiklerim terk ediyor. Birer birer

Kum Saati

Kumlar akarken azar azar bir yana
Daralıyor zaman, ömür geçiyor yana

Müjde

Müjdem var dedin ya Reis, bir an
Dünyalar benim oldu işte o an.

Kuşmer

Sabah ezanıyla başlar Kuşmer de hayat.
Gün boyu sürer koşuşturmacalı hayat.
Bitmez bir koşuşturmacadır. Bu hayat.
Sürer yayla sezonu boyunca bu hayat.

Yayla Yolculuğu

Üç beş komşu birleşir, çıkılır gece yola
On altı saat sürülür hayvanlar yolda yaya
Bir telaş vardır ilk önce girmek için yaylaya
Yaz olunca köyden, yayan çıkılır yaylaya

Duman

Her şey Bu resimle; altında yazılan dörtlük ile başladı...

Hanife Ayaloğlu ablamın 05 Ağustos 2020 de facebook sayfasında paylaştığı bir dörtlüğe verilen yanıt...
HA

Duman dağdan bakarsun
Kime çalım satarsun
Bir sarar bir kaçarsun
Duman nedur telaşun

Oğluma - II

Yusuf koyuldu doğar iken göbek adın
Unuttuk sanma, senin de yaşayacak adın
Soran olursa dersin, baban sana da yazdı şiir
Umudu ol insanların bırakma kimseyi yalnız
Ferasetten ayırma kendini kalırsan yalnız

Selamsızlar!

İşleri düşünce durmaksızın ararlar
İşleri bitince geçmişi unutup sararlar
Bayram geçer yıl geçer unuturlar
İhtiyacı olunca mı hatırlar? Selamsızlar!

Canım Babam!

Yıl iki bin altı, geldiğinde Mart ayı
Mart ayı dert ayı, açtın bende yarayı.
Acep hangi hekim saracak bu yarayı.
Yarama tuz bastın mı? Canım Babam!

Canım Anam!

Hasretin gözlerimde hep yaş
Bıraktın gittin yüreğimde yaş
Akıyor gözlerimden kan ve yaş
Yaptığın oldu mu? Canım anam!

Memleket Hasreti

Herşey Bu resimle; altında yazılan dörtlük ile başladı...

BURASI SANDUK TAŞİ
BİZUM YAYLANUN BAŞİ
YAYLAYİ ÖZLEYENLER
BAKSUN DÖKSÜN GÒZYAŞİ

Hanife Ayaloğlu ablamın 13 Temmuz 2017 de facebook sayfasında paylaştığı bir dörtlük, ona yapılan yorumlar ve memlekette olan hemşehrilerimin paylaştığı memleket resimleri üzerine bende oluşan memleket hasreti ve Hanife abla ile olan söyleşimiz üzerine gelişmiştir.

Bakarım resimlere dökerum göz yaşı,
Eskiden çok yemişdik orda haşil denen aşı.
Boğazdan aşağı inince gelir sofra taşı.
Azıklar serilsin ortaya herkes yesin aşı.

Canım Memleketim

Vurulup bir anda güzelliğine
Aşık oldum sana canım memleketim
Seni sana anlatayım da dinle
Sefa buldum sende canım Memleketim.

Oğluma - I

Muradımıza erdik sonunda
Uhdemiz vardı salih bir evlada
Haya edeptir senin göbek adın
Allahım etsin istikbalini kadim
Maziye takılıpta kalma, önderin olsun ilim
Mert ol, sözünün eri ol, doğru ol herdaim
Etme Allaha isyan kalma kulluktan geri
Dünya dediğin fani ebedi olanı tepme geri

Zihni Hocama

Eğitim neferi idin Şahinkayada
Bir zamanlar görev yaptın Lazgiranda
Yerine kimi bıraktın Lazgiranda
Ben öğretmenimi kaybettim.

Yıldızlar

Yalnızlığımı haykırdım sokaklara.
Cevap geldi yıldızlardan sokaklara.
Yalnızlığımla düştüm İstanbul da sokaklara.
İstanbul da yıldızlar, yalnızlığımın arkadaşı.

Geleceğim

Adil Ayal'dır Şur köyünün muhtarı
Duydum azalarının hiç yoktur ayarı
Marangozdur Şur köyünün muhtarı
Muhtardan ikametkâh almaya geleceğim.